วันนี้เมื่อเวลาประมาณใกล้ๆ 3 ทุ่ม ได้ทราบข่าวจากเพื่อนว่า
"รักครั้งแรก" ได้แต่งงาน มีครอบครัวที่น่ารัก สุขสบายไปแล้ว
ความรู้สึกเหรอ? ตัวชา นิ่ง เป็นใบ้ อึ้งกิมกี่
มันอะไรกันหวา? มันก็ผ่านมานานแล้วนะเว้ย
ทำไมๆๆๆๆ ยังไม่เคยลืม ไม่เคยลืมเลย กี่ปีมาแล้ว
ยังคงฝันเห็นตลอด มันฝังจำภาพเก่าๆ วันเก่าๆ ความรู้สึกเก่าๆ
วนเวียนๆซ้ำแล้วซ้ำเล่าๆ คิดว่าทุกอย่างยังเป็นเหมือนวันนั้น วันนั้น วันนั้น
จนลืมความจริง ลืมอยู่กับความจริง ในทุกๆวันที่ผ่านมา
จนลืมไปว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย
แต่ก็ดี เราจะได้หลุดพ้นจากพันธนาการ นานมากแล้วที่ต้องถูกจองจำ
ด้วยโซ่ตรวนแห่งความทรงจำ ความทรงจำ ความทรงจำ และความทรงจำ............
.........แต่เอาเข้าจริงๆ เราคงไม่มีวันลืม"เขา"แน่นอน
ใครจะลบความทรงจำได้บ้างวะ ไม่มีทาง ไม่มีทาง ไม่มีทางเลย
นี่ละ..รักครั้งแรก..........
ดีใจและยินดีด้วยนะ........
เดชะปัตตนยานุกูล 2537 >>>> ความทรงจำที่ไม่มีวันลืม